Miło nam cieszyć się sukcesem naszych konserwatorów. Miejskiemu
Konserwatorowi Zabytków udało się zdjąć szmatę reklamową z banku BGŻ
Paribas przy Wałach Generała Sikorskiego 15 znajdującą się tam
całkowicie nielegalnie od dawna. Próbowaliśmy i my ją zdjąć apelując
cywilnie na profilu facebookowym banku. Jakiś czas temu również (26
sierpnia) wysłaliśmy pismo do dyrektora oddziału banku BGŻ Paribas, wyjaśniające, jakiego skarbu jest dzierżycielem:
Towarzystwo Opieki nad Zabytkami
Oddział w Toruniu
ul. PCK 29/11
87-100 Toruń
www.tonz-torun.pl
e-mail: tonz-torun@wp.pl
Dyrektor Oddziału Banku BGŻ Paribas SA w Toruniuul.Wały Generała Sikorskiego 15
jako przedstawiciele oddziału toruńskiego Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, którego celem statutowym jest podejmowanie działań i realizowanie przedsięwzięć zmierzających do ochrony zabytków i krajobrazu kulturowego oraz pobudzanie inicjatywy społecznej na rzecz ochrony i opieki nad zabytkami, zwracamy się do Pana z uprzejmą prośbą o usunięcie wielkoformatowej reklamy, umieszczonej w centralnym miejscu fasady budynku bankowego przy ul. Wały Sikorskiego w Toruniu.
Gmach dawnego Państwowego Banku Rolnego w Toruniu reprezentuje wysokie wartości zabytkowe. Został wzniesiony w latach 1938-1939 według projektu Mariana Lalewicza, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli warszawskiego środowiska architektonicznego lat międzywojennych. W tym okresie Lalewicz uchodził za specjalistę w zakresie projektowania architektury bankowej, powierzano mu najbardziej prestiżowe realizacje Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, Banku Polskiego i Państwowego Banku Rolnego. Dziś można je podziwiać m.in. w Warszawie, Kaliszu, Siedlcach, Sosnowcu, Łucku, Lublinie i Katowicach. Lalewicz jako architekt, będąc wychowankiem konserwatywnej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu upodobał sobie dość ciężki, plastyczny neoklasycyzm o wyrazistym detalu.
Gmach toruński jest jedną z ostatnich realizacji bankowych Lalewicza. Na tle jego twórczości jest to realizacja wyjątkowa - jedyna, w której zdecydował się on odstąpić od ulubionej formy klasycznej, i to na rzecz inspiracji gotyckich, niezwykle rzadkich w architekturze międzywojennej. Budynek o żelbetowej konstrukcji wypełnionej cegłą obłożono czerwonym klinkierem, ułożonym w tzw. wątek gotycki. Nawiązania do średniowiecznej tradycji budowlanej miasta przejawiły się również w gotyckich, wałkowo-żłobkowych profilowaniach filarów, uzyskanych dzięki ceglanym kształtkom. W ten sposób powstała udana synteza nowoczesnej inżynierii budowlanej, reprezentacyjności uzyskanej środkami klasycznymi oraz wczucia się w charakterystyczną atmosferę miasta.
Dbałość o zabytki jako część dziedzictwa narodowego jest obowiązkiem nie tylko obywatelskim i moralnym, ale także prawnym. 3 stycznia 2012 roku budynek został wpisany do rejestru zabytków (nr rej.: A/1607), w związku z tym na jego właścicielu spoczywa obowiązek przestrzegania ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 162, poz. 1568 z późniejszymi zmianami). Zgodnie z art. 36 tejże ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych, tablic, reklam oraz napisów wymaga pozwolenia wojewódzkiego konserwatora zabytków.
Mamy nadzieję, że Bank BGŻ BNP Paribas jako kontynuator jednej z największych instytucji finansowych lat międzywojennych, jaką był Państwowy Bank Rolny (PBR, do 1948 roku jako Bank Rolny, w 1973 wraz z Centralnym Związkiem Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowych utworzył BGŻ) zechce ustosunkować się do naszej prośby w sposób umożliwiający właściwą ekspozycję obiektu zabytkowego tej rangi oraz dowodzący dbałości o krajobraz kulturowy Torunia.
Z poważaniem
Nie poskutkowało. Skutek
odniosło jedno z wielu pism skierowanych do banku od MKZ. Cieszmy się
widokiem dawno nie widzianej elewacji!
po:
przed:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz